qərardad

is. <ər. qərar və fars. . . . dad> köhn. Qərar, qətnamə; hökm, rəsmi sərəncam, əmr. <Əziz bəy:> Mənim xatirimi istəyir və vədə edibdir ki, mənə xidmət rücu edib vəzifə qərardad eləsin. M. F. A.. Bu <məktəblərin> üçü də qərardadın məzmununa görə lazım idi. C. M..